DGC de Vallei 033 - 286 32 76
Evidensia Dierenziekenhuis Nieuwegein 030 - 202 70 70
Dierenkliniek de Arker 033 - 246 25 26

Chocolade

Chocolade

Help, mijn hond heeft chocolade gegeten!

Met de feestdagen is er in veel huizen weer volop chocolade aanwezig! Elk jaar zijn er honden die de verleiding niet kunnen weerstaan en stiekem van de chocolade snoepen (soms met verpakking en al). Chocolade is echter giftig voor onze huisdieren (honden en katten) en directe behandeling door de dierenarts kan nodig zijn. In dit artikel meer informatie over chocolade vergiftiging bij honden. 

Hoe donkerder de chocolade, hoe schadelijker

De ene hond is gevoeliger voor een chocolade vergiftiging dan de andere hond. In het ergste geval kan het zijn dat een hond van tien kilogram al overlijdt na het eten van slechts tien blokjes (60 gram) pure chocolade!

De voor honden (en katten) schadelijke stof in chocolade is theobromine. Chocolade wordt gemaakt van cacaobonen en in deze cacaobonen bevindt zich een grote hoeveelheid van dit theobromine. Deze stof valt in de groep van stoffen waartoe ook cafeïne behoort. Het heeft onder andere een stimulerend effect op het hart (vergelijkbaar met de hartkloppingen die sommige mensen ervaren na enkele koppen koffie) en op het centrale zenuwstelsel.

Pure chocolade bevat veel meer theobromine dan melkchocolade en witte chocolade bevat vrijwel geen theobromine. Daarmee kan worden gesteld dat hoe donkerder en bitterder de chocolade, hoe schadelijker. Witte chocolade is dan ook niet gevaarlijk voor honden. Uiteraard kan het maagdarmkanaal van een hond wel overgevoelig reageren op deze plotselinge ‘voerverandering’, maar dit heeft niets te maken met het schadelijke theobromine.

Minder bekend is het feit dat cacaodoppen – gebruikt voor bodemverbetering en onkruidbestrijding van tuinen – een hoge concentratie aan theobromine bevatten!

Welke hoeveelheid is schadelijk?

Voor het beantwoorden van deze vraag bestaan talloze diagrammen en tabellen, waarbij voor iedere gewichtscategorie een bepaalde hoeveelheid melk- en pure chocolade staat vermeld. Daarbij wordt vaak onderscheid gemaakt tussen milde verschijnselen en ernstige verschijnselen.

Het is echter niet zo zwart-wit! Er bestaat een grote individuele variatie tussen honden voor wat betreft de giftigheid van theobromine. Dit kan betekenen dat bij twee kleine honden met hetzelfde lichaamsgewicht een blokje van dezelfde pure chocolade bij de ene hond slechts milde maagdarmkanaal klachten oplevert, terwijl de andere moet worden opgenomen vanwege ernstige hartritmestoornissen. De boodschap is dan ook: overleg met uw dierenarts!

Wanneer contact op te nemen met uw dierenarts?

Heeft uw hond chocolade gegeten, dan is een dierenarts bezoek of in ieder geval telefonisch contact met de dierenarts verstandig, zeker omdat de gevoeligheid per hond verschilt.

Onderstaand wel alvast een gemakkelijke en veilige richtlijn voor de opgegeten hoeveelheden chocolade waarbij het verstandig is om direct contact op te nemen met uw dierenarts:

Melkchocolade: meer dan tien gram melkchocolade per kilogram lichaamsgewicht opgegeten

Pure chocolade: meer dan één gram pure chocolade per kilogram lichaamsgewicht opgegeten

Symptomen chocolade vergiftiging

De eerste symptomen kunnen al één tot vier uur na het eten van de chocolade optreden. Is de chocolade met verpakking en al opgegeten, dan kan het (veel) langer duren voordat verschijnselen optreden, omdat de theobromine minder snel in het lichaam wordt opgenomen. Theobromine blijft lange tijd in het lichaam circuleren en verschijnselen kunnen dan ook een aantal dagen aanwezig blijven.

Als eerste kunnen de volgende zaken opvallen:

  • Braken
  • Diarree
  • Veel drinken en veel plassen
  • Onrust
  • Hijgen
  • Hoge of soms juist heel lage hartfrequentie
  • Deze verschijnselen kunnen worden gevolgd door:
  • Hartritmestoornissen
  • Dronkenmansgang
  • Stijve spieren en/of spiertrillingen
  • Epileptische aanvallen
  • Oververhitting
  • Coma

Sterfte kan optreden als gevolg van hartritmestoornissen en/of ademhalingsproblemen
Daarnaast kan het hoge vetpercentage van chocolade binnen enkele dagen aanleiding geven tot het ontwikkelen van een alvleesklierontsteking.

Therapie

Hoe minder chocolade uit het maagdarmkanaal wordt opgenomen, hoe kleiner de kans op vergiftigingsverschijnselen. Aangezien de gevoeligheid van honden voor chocolade zeer verschillend is, is het het beste om het zekere voor het onzekere te nemen en actie te ondernemen zodra uw hond melkchocolade of pure chocolade heeft gegeten!

Laten braken

Het is belangrijk om uw hond zo snel mogelijk na het eten van de chocolade te laten braken. Ga hiervoor naar een dierenarts! De tips die u op internet kunt vinden om uw hond te laten braken door zout achterin de bek aan te brengen zijn gevaarlijk en worden absoluut afgeraden! Uw hond loopt daarbij namelijk het reële risico op een zoutvergiftiging met alle schadelijke gevolgen van dien.

Over de vraag tot hoe lang na het eten van de chocolade het zinvol is om het dier te laten braken, verschillen de meningen. Tot zelfs zes tot twaalf uur na het eten van de chocolade kan het verstandig zijn om uw hond te laten braken, aangezien het goed mogelijk is dat op dat moment zich nog een deel van de chocolade in de maag bevindt. Zeker als de chocolade met verpakking en al is opgegeten, kan maaglediging vertraagd zijn.

Actieve kool + laxeren

Heeft uw hond een schadelijke hoeveelheid chocolade opgegeten en heeft braken geen effect meer, dan kan het nodig zijn om meerdere keren actieve kool (Norit) toe te dienen. Deze stof bindt de theobromine in de darm, waardoor het gehele complex het lichaam via de ontlasting kan verlaten. Door daarnaast een laxerend middel aan uw hond te geven, verlaat de theobromine die zich in de darmen bevindt sneller het lichaam.

Monitoring en symptomatische behandeling

Als het te laat is om uw hond nog te laten braken of als er, ondanks het laten braken, verschijnselen optreden van een vergiftiging, dan zal de dierenarts deze verschijnselen monitoren en symptomatisch behandelen.

Opname van uw hond in de praktijk kan in dat geval verstandig zijn om onder andere de ademhaling, hartfrequentie, hartritme, bloeddruk en temperatuur in de gaten te houden. Een infuus en zuurstoftoediening kunnen nodig zijn en soms moet medicatie worden toegediend, bijvoorbeeld tegen hartritmestoornissen en/of epileptische aanvallen.

Voorkomen is beter dan genezen

Honden kunnen zeer vernuftig zijn in het bemachtigen van chocolade. Ook al heeft uw hond nog nooit interesse getoond in chocolade of denkt u dat hij de uit het zicht geplaatste chocolade op de tafel niet opmerkt … neem geen risico en zorg dat u chocolade te allen tijde hoog in een kast / achter slot en grendel opbergt.

Heeft uw hond zich toch vergrepen aan melk- of pure chocolade, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts om vergiftigingsverschijnselen bij uw hond te voorkomen!

Bron: VetVisuals® International

Terug naar Columns